
CARMEN
Ateşten bir çalgının
Eşliğinde dans ediyor
Carmenita,
Alevlerin kızıllığında
Yeniden doğuruyor
Güzelliğini korkusuzca.
Göğüslerinden tomurcuklanıp
Gülümsemelerinden
Kahkahalara dönüşen
Gülünü savuruyor
Carmenita,
Hoyratça bakışlarıyla
Âşıklarını aşağılarcasına
Bedeninin kıvraklığında.
Eteklerinden
Bir kez daha
Gülünü savuruyor
Carmenita,
Anaç bir toprağa
Geçmişten yarınlara
İspanya'dan Anadolu'ya
Ege denizinin
Türkuaz sularında
Romeo'sunu arayan
Smyrna'lı bir kıza,
Paris'in aşkıyla Helena'ya.
Gülünü savuruyor
Carmenita,
Düşlerimin derinliklerinden
Yıldızlara
Seviştikçe dağlarda
Aşk için ölümü
Yakalasa da
Bir bıçağın ucundan
Gülünü savuruyor
Carmenita,
Kadınları için
Ölebilen tanrılara.
10 Şubat 2008/İstanbul
1 yorum:
şu an doğru bulduğum 20 sene sonra seveceğim bir şiir.
Yorum Gönder