Ölümün kıyısına savuran
Bir aşkın fırtınasından
Kıl payı kurtulan martının
Artık beklediği dinginliktir
Kanayan yüreğini donduracak
Kutup yıldızında konaklayarak

Yok olan en parlak yıldızın
Söylediği sevda türküsü
Denizlerin maviliklerinde
Geleceği olmayan martının
Dudaklarında mırıldanan
Can çekişen yüreğinin
Son çiçeğiydi kırmızı karanfil

Ve son sözlerini şöyle çığırdı ozanlar ;
“ Bütün çiçekler güzeldir
Çiçekleri severim
Karanfilleri de
Ama ölesiye sevdiğim
Yüreğimde büyüttüğüm
Sensin Kırmızı Karanfil
Çocukların gözlerinde açan.”